نظر استاد الفقهاء والمجتهدین در مورد ” حدیث شریف کساء “

نظر خود را در مورد حدیث کساء موجود در مفاتیح الجنان بفرمائید؟
بسمه تعالى؛ این حدیث از احادیث مجرب می باشد و از مسلّمات و مرتکزات در اذهان عموم مؤمنین، علما و اصحاب ائمه‏ علیهم السلام بوده و جاى شک و شبهه ‏اى در آن نیست و یکى از مصادیق «وابتغوا الیه الوسیله» می باشد که حدیث شریف کساء را شامل می شود.

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

dsc02827

روزی یکی از شاگردان فقیه مقدس، میرزای تبریزی قدس سره خبر داد که بعضی افراد در خصوص « حدیث کساء » به نحو موجود در «مفاتیح الجنان » ایجاد اشکال کرده و مفاتیحی ارائه نموده‌اند که بدون حدیث کساء می‌باشد.

فقیه مقدس، میرزای تبریزی قدس سره سخت ناراحت شده و فرمودند:

حدیث کسای مشهور و معروفِ بین علما و مؤمنین، همین حدیث کسای موجود در «مفاتیح الجنان» است و بسیار مجرب می‌باشد.

حدیث کساء، توسل به مقام شامخ ائمه است و مضامین آن بسیار عالی می‌باشد و بسیاری از افراد جهت حل مشکل، آن را تجربه کرده و نتیجه گرفته‌اند. اصولاً توسل به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، صدیقه‌ی طاهره علیها السلام و ائمه‌ی معصومین علیهم السلام و واسطه‌ی قرار دادن آنها در پیشگاه خداوند متعال برای برآورده شدن حاجات از مسلّمات و مرتکزات در اذهان عموم مؤمنین، علما و اصحاب ائمه علیهم السلام بوده و جای هیچ شک و شبه ای در آن نیست و اگر در موردی مانند این موارد که از مسلّمات بین مؤمنین است روایات زیادی در دسترس نباشد، که نه به جهت ضعف مطلب؛ بلکه به جهت وضوح مطلب و رسوخ آن در اذهان است، این خود کافی بوده و نیازی به نقل و ضبط ندارد.

اصحاب ائمه علیهم السلام عمده‌ی اهتمامشان بر این بود که در فروع، جهات مختلف را مورد سؤال قرار داده و روایات آن را ضبط و نقل نمایند و در اصول و مسائل اعتقادی و آنچه که به مقام و منزلت معصومین علیهم السلام مربوط می‌شود، به جهت وضوح و مسلم بودن به سؤال و نقل معدود اکتفا می‌کردند. مسئله‌ی توسل به پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام امری نیست که کسی بتواند در آن تشکیک نماید، هر چند بعضی‌ها که نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بدانند، از جهاتی در صدد ایجاد شبهه در اذهان مردم؛ به خصوص ضعفای مؤمنین هستند، اما تلاش اینان بی‌ثمر بوده و به نتیجه‌ای نخواهد رسید. مگر نه اینکه خداوند متعال در قرآن مجید فرموده است:«وَابْتَغُوا اِلَیْه الْوَسِیلَه»؛ یعنی برای رسیدن به خداوند و تقرب به درگاه او وسیله بجویید. چه وسیله و واسطه‌ای مهم‌تر و اساسی‌تر از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و ائمه‌ی معصومین علیهم السلام می‌باشد! توسل به آن ذوات مقدسه نه تنها در میان مؤمنین این امت و علما و اصحاب ائمه علیهم السلام امری رایج بوده بلکه در انبیا سابق هم مورد توجه بوده است؛ چنان که از روایاتی که در توبه‌ی حضرت آدم در ذیل آیه‌ی شریفه‌ی:«وَتَلقّی آدَمُ مِن رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْه» وارد شده و غیر از این مورد، از روایات متعدد در مورد انبیا به دست می‌آید. بنابراین، توسل والتجا به آن بزرگواران و شفیع قرار دادن آنها در پیشگاه خداوند متعال جهت عظمت مقامی که برای آن حضرات در نتیجه‌ی عبودیت و نهایت تذلل و بندگی‌شان در درگاه خداوند ثابت است، به خواندن دعای توسل یا حدیث کساء و امثال آن از مصادیق:«اِبْتَغُوا اِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ» و موجب نجات و خلاصی از ناگواری‌ها و دشواری‌ها و ایجاد زمینه‌ی برخورداری از برکات و مواهب می‌باشد. همان طور که شفاعت آنها در آخرت موجب نجات و رهایی از عذاب آخرت است و مؤمنین به شفاعت آن بزرگواران امید دارند و خداوند متعال هم شفاعت آنها را می‌پذیرد، بر اساس آیه‌ی شریفه‌ی:«یَوْمَئِذٍ لاتَنْفَعُ الشَّفَاعَهُ عِنْدَهُ اِلّا لِمَنْ اَذِنَ لَهُ » اگر بنا باشد که خداوند متعال به شفاعت کسی در روز قیامت اذن بدهد، در اول مرتبه پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله و اهل بیت طاهرینش علیهم السلام می‌باشند و رسول گرامی اسلام‌صلی الله علیه وآله و ائمه علیهم السلام قدر متیقن از اذن در شفاعت می‌باشند، همان طور که قبول ولایت آن بزرگواران، اقتدا و تأسی به آنها در مقام عمل، تنها راه رسیدن به سعادت و رستگاری می‌باشد و هدایت تنها در این راه است که:«الصِّراطُ الْاَقْوَمُ وَالسَّبِیلُ الأَعْظَمُ اَفَمَن یَهْدِی اِلَی الْحَقِّ اَحَقُّ اَنْ یُتَبَّعَ اَمَّنْ لا یَهِدِّی اِلّا اَنْ یُهْدی فَما لَکُم کَیْفَ تَحْکُمُون».

یکی از مصادیق «وَابْتَغُوا اِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ» دعا است که حدیث کساء را شامل می‌شود. این حدیث شریف را بخوانید که نتایج آن را بزرگان از مؤمنین دیده‌اند و ان شاء اللَّه به عنایت امام زمان علیه السلام امور حل می‌شود. نگران نباشید. از خدا بخواهید که لذت عبادت را به شما عنایت نماید و بعد از چشیدن حلاوت عبادت، معنویتی در خود احساس می‌کنید که لذت آن از هر چیزی بالاتر خواهد بود.

منبع: سایت معظم له / برگرفته از کتاب سیره ى عالمانه و پندهاى حکیمانه ى استاد الفقهاء والمجتهدین میرزا جواد تبریزى قدس سره .

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *