نیّر مشکات حقیقت
فاطمه اى همسر شير خدا
دُخت نبى، شافع روز جزا
اى كه تو بر آلِ كسا محورى
بر سر زنهاى جهان افسرى
جان جهان نفس مسيحاى توست
نون و قلم نطق شكرخاى توست
مبدأ قانون شريعت تويى
نيّر مشكات حقيقت تويى
سرّ تو شيرازه قالوا بلى است
قائمه عرش، ز نامت بپاست
بضعه پاك تن احمد تويى
طور لقا، جلوه سرمد تويى
شأن تو اين بس كه تو را داده آب
امّ ابيها لقب اى منتخب
نخل نبوّت ز تو شد بارور
باغ امامت ز تو شد پر شجر
مهر تو رخشان ز بلنداى عرش
سفره تو گستره عرش و فرش
علّت غائى به دو عالم توئى
جوهره عالم و آدم توئى
خلق، تو را، امر تو را جان تراست
جلوهگه صورت جانان تراست
انس پيمبر به وجود تو بود
سينه او طور شهود تو بود
شمعى و خوبان همه پروانهات
كعبه دلها، رخ جانانهات
پردگيان حرم كبريا
بسته كمر خدمت امر تو را
سير رسل اوج به معراج توست
كعبه دلدار ز منهاج توست
كوثرى و چشمه فيض خدا
از تو زند جوش زلال بقا
دور فلك تابع فرمان تو
خيل ملائك همه دربان تو
هستىات آيينه «اللّه نور»
مهر درخشنده «يومُ النشور»
جام حيا مست ز صهباى توست
واژهاى از دفتر معناى توست
زهره و انسيّه حورا تويى
نور دل سيّد بطحا تويى
صبر و رضا طفل دبستان توست
ريزه خور سفره احسان توست
دهر نديده است چو تو دخترى
هر چه بديده است تو زان بهترى
گلشن رضوان طرب افزا ز توست
چهره مهتاب دلآرا ز توست
گر تو نمىآمدى اندر وجود
كى اثر از عالم ايجاد بود
گشت نهان بر همه كس تربتت
تا بشناسند غم غربتت
محمّدجان قدسى (متوفی ۱۰۵۶)